De sneeuwklokjes zien we al in grote getale, de winterakoniet bloeit ook en als we onze ogen de kost geven, dan zien we met enige regelmaat een bonte krokus. Dus, we kunnen er niet omheen, het seizoen van de stinzenplanten is begonnen.
De winterakoniet heeft in 2022 te lijden gehad van een vraatzuchtig kevertje, waardoor er geen zaadvorming plaats heeft kunnen vinden, met gevolg dat het aantal winterakonieten afnam. Om toch op het oude plantniveau terug te komen zijn er afgelopen jaar een aantal bij geplant en zoals het zich nu laat aanzien met succes. Langs de Swarte Singel en in de bocht naar de voormalige paardenwaadplaats zijn ze nu te zien. Ook staan ze in het bos in de laatste takkenril bij de zichtlijn richting Wyns.
Wij zijn gewend om op en langs te grond te turen nieuwsgierig naar nieuw leven. Dit kan van alles zijn, de 1e blaadjes, de 1e bijen, noem maar op. Maar kijkt u wel eens omhoog? Dat kan ook een bijzonder beeld opleveren.
Op een van de bomen, nabij de voormalige paardenwaadplaats, zien we het gewoon fluweelpootje. Dit is een zwam en deze leeft op stammen en stronken van loofbomen, zoals iep en els. De hoed van deze zwam is geel tot donkerbruin. Het is een typische winterpaddenstoel die aangetroffen wordt van november tot en met maart. Het verschil tussen zwam en paddenstoel is er niet. Een paddenstoel is namelijk het vruchtlichaam van de zwam. De schimmel staat vooral bekend als opruimer van dood hout. Of deze boom het tij nog kan keren is de vraag, dit zal de toekomst uitwijzen.
Kijkt u ook eens naar de berceau tussen de parkeerplaats en Martenastate. Er is inmiddels een begin gemaakt met het snoeien van de diverse perenbomen. Dit door de vrijwilligers, in samenspraak met en onder begeleiding van Stichting Fruit yn Fryslan.
Anneke Kuiper