Het park met zijn diversiteit aan stinzenplanten ziet er momenteel geweldig uit. Al eerder gaf ik aan dat zowel de gele en blauwe anemoon zich hebben uitgebreid, en zeker de gele, dit geldt ook voor de bostulp. Het is altijd maar de vraag of al die sprietjes van bladeren van deze plant leiden tot bloei, maar in het park hebben we niet te klagen over de aanwezigheid van deze tulp. In één woord: gigantisch.
En wat zien we zoal nog meer? In ieder geval veel slakken. Slakken houden zich het grootste deel van hun tijd op onder de grond waar ze de ondergrondse delen van de plant aantasten. De omstandigheden voor slakken zijn momenteel erg gunstig. Slakken houden van vocht, er is genoeg voedsel en het is warm. Daar houden ze van met gevolg dat ze er massaal op uit trekken. Of we er blij mee moeten zijn is vers twee. De foto van de naaktslak op een blaadje van de adderwortel wil ik u in ieder geval niet onthouden.
Wanneer we een kijkje nemen in het bos, dan zien we in de laatste takkenril het zomerklokje. In tegenstelling tot het sneeuwklokje, die al vroeg in het jaar het voorjaar inluidt, doet het zomerklokje dit met zijn klokvormige bloemen voor de zomer. Vandaar de naam.
Anneke Kuiper