Sinds kort kent de boerderij op Martena Zathe een nieuwe bewoner. Zonder overleg of aankondiging, heeft onlangs een kerkuil haar/zijn intrek genomen in de top van de boerderij. Het zgn. uilenbord (in Fries: ûleboerd) aan de zuidzijde, vormt de entree van deze welkome gast. Het driehoekige houten bord dient voor de ventilatie en om de schuur tegen inwateren te beschermen. Door het gat in het bord kunnen kerk- en steenuilen in en uit vliegen. De oudste archiefvermelding over deze bijzondere situatie, dateert uit 1669. De kerkuil is een bewoner van (half)open landschappen, bij ons veelal het boerenland. Het onderkomen is altijd op hoogte, in schuren of kerktorens. Het is een rustige donkere plek voor overdag en kan ook als nestplaats dienen. In donker gaat de uil op zoek naar voedsel, denk aan veldmuizen, vogels en allerlei ongewervelde diertjes. De broedperiode is vanaf februari tot soms ver in het najaar.
Deze komst was voor overige bewoners van de boerderij en onze vrijwilligers reden om een camera te plaatsen die livebeelden laat zien van deze bijzondere inwoner. De beelden worden ook met de bezoekers van de website www.martenastate.nl gedeeld, zie hiervoor de homepage. Midden jaren zestig in de vorige eeuw was de kerkuil nagenoeg uit ons land verdwenen. Mede dankzij het vele werk van de vrijwilligers van de Stichting Kerkuilenwerkgroep Nederland (www.kerkuil.com) is er weer een stevig fundament gelegd voor de kerkuilenbescherming in ons land. Want de kerkuil blijft kwetsbaar. De natuurlijke waarden van het agrarisch land vereisen ook voor deze ontwikkeling alle aandacht.