Mijn vraag in week 3 over een eventuele andere soort sneeuwklokjes die opvallen vanwege grootte en kleur, heeft geen reacties opgeleverd. Misschien komt dat nog, afwachten.
Deze week hebben we op zonnige momenten (hoewel schaars) kunnen genieten van de hoeveelheid bonte krokussen én eerste bloemetjes van het gevlekt longkruid.
De krokus staat symbool voor onder andere de lente en nieuw begin. En, laten we eerlijk zijn, daar zijn we aan toe.
Het hart van de krokus ziet er prachtig uit en lijkt wel van goud. Ik heb jammer genoeg geen insect bij deze krokus gezien, anders had ik deze zeker op de foto gezet. En wat ziet zo’n bloempje er kwetsbaar uit. Dat geldt ook voor het bloemetje van het gevlekt longkruid.
Op de overzichtsfoto hieronder ziet u het gevlekt longkruid met op de achtergrond een veld van sneeuwklokjes.
Uit de kruipende wortels van longkruid vormen zich rozetten van ruw behaarde bladeren die blauw-/groenachtig van kleur zijn met witte vlekken. Vandaar de naam: gevlekt longkruid. De bloemetjes van deze plant zijn teer. Vroeger werd de plant medisch gebruikt als zweet afdrijvend middel bij koorts en verzachtende werking bij astmatische bronchitis.
In het bos bloeit de gele kornoelje. Deze struik is makkelijk te herkennen aan de kleine stervormige gele bloemen die in bolronde schermen zitten. Na bevruchting door bijvoorbeeld bijen ontstaan kersrode bessen of steenvruchten. Deze vruchten zijn wrang van smaak, maar wel eetbaar. Ze worden wel verwerkt in compote. De gele kornoelje wordt vanwege zijn vroege bloei, veel aangeplant in parken en (moes-)tuinen.
Anneke Kuiper